Sobre os textos V e VI (bang, crash & boooom!)

Movamos un pouco esto, que está parado de máis.

Do Texto V a rede ofrécenos fotos e vídeos variados, se ben éstes tenden a ser lentos e hai que practicar con forte vontade a bondade e paciencia franciscanas. Merece a pena sen embargo e permite unha visión realista do que é a guerra, especialmente no s. XX.

Se pasamos agora ao Texto VI, a rede volve a ofrecer fotografías e vídeos, se ben en tempos era moi difícil dar con este tipo de documentos (Sebald explica por que nese valioso libro). Outra vez eses vídeos poden resultar lentos. Haino non só sobre Hamburgo, que é o que agora nos interesa, senón tamén da dificilmente comprensible destrución de Dresde (¿coñeces o ocurrido alí, ou prefires mirar para outro lado?).

Pasamos páxina: ¿queres ver como era o aspecto do Hamburgo de principios dos sesenta que é cando os Beatles desembarcan alí? Mira. E mira. É suficiente: pretender buscar fotos de Hamburgo en 1960-62 é chorar: todas son dos Beatles facendo non sei que aquí, os Beatles merendando alá, os Beatles mirando unha nube que pasa, e así. Curioso: como cambia o conto en dúas décadas.

Sobre os textos da Entrega II

Ola de novo. Sobre os textos V a VIII podemos facer un breve comentario introdutorio:

• Texto V: Permite ver o contexto no que o r&r entra en UK: como, por que, etc. Non podemos separalo das consecuencias do final da II Guerra Mundial e da presencia dos soldados do Imperio na vella, vencida e endeudada Europa (non foi só en UK: tamén en Alemaña Occidental, etc.).


• Texto VI: É unha sorpresiña, pero quen sabe, pode que dentro de anos sexa o único que lembres deste club: esas cousas suceden... O texto é bo, e unha boa introdución ao seguinte. Curioso: Hamburgo, bombardeado e destrozado sen piedade por EE UU e UK, recibe vinte anos despois a bandas británicas -non só eran os Beatles- cantando basicamente cancións de orixe estadounidense. ¿Era simple colonizacióbn, ou como pensan o cineasta alemán Wim Wenders e outros, algo máis que iso? Sexa como sexa o texto de Sebald -e a obra- é bo e sempre está ben recordar que os aliados fixeron tamén cousas criticables ou polémicas cando menos. A guerra e o r&r, outra vez.


• Texto VII: É o texto (dobre) estrela desta entrega. Queremos presentar aos Beatles desde outro punto de vista que o acostumado, más negro, máis roqueiro, máis violento, menos politicamente e moralmente correcto como despois sería da man do manager Epstein. Recorremos ademais á hipótese da traición de Lennon aos seus principios de rocker. Goldmann chega a soster que Lennon casaría mellor cun grupo como os Who que cos futuros Beatles de Epstein-McCartney. Engadimos nós, ou como os Stones: a amizade entre Lennon e Jagger e o recíproco interese -e as recíprocas críticas, todo hai que dicilo-, como xa dixemos noutra ocasión, está aínda por estudiar a fondo.


• Texto VIII: Rematamos cun texto non esperable, cremos, sobre o proceso de composición dos Beatles no cumio do seu éxito, cando o LP "Sargeant Peppers" e cando McCartney toma as rendas do grupo que ata entón era de Lennon, e entre iso e as divagacións deste a banda entre na súa longa e xa insuperable crise...

Nas próximas entradas falaremos destas cousas máis en detalle. Queda por marcar a data da Reunión II: xa falaremos.